Site icon SDG Move

ค้นหาปัจจัยที่ก่อให้เกิด ‘โรคอ้วนในวัยรุ่น’ ในเขตเมืองของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เพื่อนำไปปรับปรุงภาวะโภชนาการ

องค์การอนามัยโลก (World Health Organization – WHO) ระบุว่า ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยรุ่น หรือ ช่วงเด็กอายุระหว่าง 5 – 19 ปี จากปี 2518 มีเพียง 4% แต่ปี 2559 กลับเพิ่มขึ้นเป็น 18% แนวโน้มภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้น นับเป็นลางร้าย เพราะโรคอ้วนในวัยรุ่นนั้น จะส่งผลเสียต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจเกี่ยวเนื่องไปจนถึงวัยผู้ใหญ่ ทั้งนี้ ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศกำลังพัฒนาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่าง “สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว” หรือ (สปป.ลาว) มีจำนวนประชากรในเขตเมืองเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการกินและกิจกรรมทางกาย ซึ่งส่งผลให้เกิดโรคอ้วนเพิ่มขึ้นและภาวะโภชนาการต่ำ (undernutrition) ทั้งในผู้ใหญ่และเด็ก ทำให้ปัญหาทุพโภชนาการของวัยรุ่นในเขตเมืองของลาวกลายเป็นปัญหาที่สำคัญด้านสาธารณสุข จึงเป็นที่มาของการศึกษาวิจัยเรื่อง “Overweight and Obesity Coexist with Thinness among Lao’s Urban Area Adolescents” โดย ผศ.พ.ต.ต.หญิง ดร.คัติยา อีวาโนวิช  สอนมะนี แก้วลังสี และ ดร.นนท์ธิยา หอมขำ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 

“สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว” เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีประชากรราว 6.8 ล้านคน มีการเติบโตทางเศรษฐกิจที่รวดเร็ว ทำให้สามารถย้ายจากประเทศที่มีรายได้น้อยไปสู่ประเทศรายได้ปานกลางระดับต่ำ (Lower – Middle Income) ซึ่งเมื่อเศรษฐกิจและจำนวนประชากรขยายตัวอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้พฤติกรรมการกินและกิจกรรมทางกายภายในประเทศเกิดการเปลี่ยนแปลง ผลการสำรวจตัวชี้วัดทางสังคมของลาว (Lao Social Indicator Survey : LSIS) ปี 2554-2555 เกี่ยวกับข้อมูลโภชนาการของมารดาและเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 5 ปี พบว่า 44% ของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีมีภาวะแคระแกร็น และอีก 27% มีน้ำหนักน้อยเกินไป ข้อมูลดังกล่าว สะท้อนให้เห็นถึงความรุนแรงของปัญหาโภชนาการใน สปป.ลาว งานวิจัยฉบับนี้ จึงพยายามมุ่งเน้นที่จะศึกษาไปที่ประเด็นด้านสาธารณสุข เพื่อประเมินความชุกของภาวะน้ำหนักเกิน โรคอ้วน และภาวะผอมแห้ง โดยกลุ่มเป้าหมาย คือ วัยรุ่นในเขตเมืองนครหลวงเวียงจันทน์  เนื่องจากช่วงวัยรุ่น มีความต้องการทางโภชนาการสูงเพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตและพัฒนาการให้เหมาะสมตามช่วงวัย ดังนั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องตรวจสอบภาวะโภชนาการ ก่อนที่สุขภาพจะถูกทำลายไป 

งานวิจัยฉบับนี้ ได้ศึกษาภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วน รวมถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในกลุ่มวัยรุ่นในนครหลวงเวียงจันทน์ของสปป.ลาว ผ่านวิธีการศึกษา การวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการศึกษาภาคตัดขวาง (Cross-sectional study) เป็นการสำรวจเพื่อค้นหาความชุกของโรค (การวัดในระดับบุคคล) ของวัยรุ่นจำนวน 300 คน อายุระหว่าง 15-19 ปี โดยเก็บรวบรวมข้อมูล ตั้งแต่เดือนมีนาคม เมษายน และพฤษภาคม ปี 2561 ผ่านการใช้แบบสอบถามตอบด้วยตัวเอง (self-administered questionnaire) ในการสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับส่วนสูงและน้ำหนัก และใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูล โดยวิธีทดสอบไคสแควร์ของเพียร์สัน การทดสอบของฟิสเชอร์ และการถดถอยโลจิสติกแบบตัวแปรเดียวและหลายตัวแปร นำมาประยุกต์ใช้ในการวิเคราะห์ทางสถิติ

ด้วยประเด็นดังกล่าว เพื่อศึกษาภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วน รวมถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในกลุ่มวัยรุ่นในนครหลวงเวียงจันทน์ งานวิจัยนี้สอดคล้องความเกี่ยวข้องกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน 3 เป้าหมาย ได้แก่ เป้าหมายที่ 2 ขจัดความหิวโหย เป้าหมายที่ 3 สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี และเป้าหมายที่ 4 การศึกษาที่มีคุณภาพ

จากงานวิจัยดังกล่าว ได้ผลการศึกษาโดยสรุปที่น่าสนใจ อาทิ

นอกจากนี้ งานวิจัยดังกล่าวพบจุดแข็งและข้อจำกัดที่น่าสนใจหลายประการ อาทิ

กล่าวโดยสรุป วัยรุ่นลาวในเขตเมืองกำลังเผชิญกับภาวะทุพโภชนาการ (malnutrition) เพื่อปรับปรุงภาวะโภชนาการของวัยรุ่น จำเป็นต้องมีวิธีการประสานงานร่วมกันของหน่วยงานสาธารณสุข เพื่อแก้ไขปัญหานโยบายด้านอาหารและโภชนาการให้มีประสิทธิภาพ ส่งผลให้พ่อแม่ ผู้ปกครอง และครู จึงมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมโภชนาการที่ดีต่อสุขภาพ ซึ่งการศึกษาได้แสดงให้เห็นแล้วว่า ครู มีความสำคัญในการให้ข้อมูลด้านโภชนาการ เช่นนั้นแล้ว จึงควรมีการบรรจุความรู้เกี่ยวกับโภชนาการและพลศึกษาไว้ในหลักสูตรของโรงเรียน เพื่อพัฒนาให้วัยรุ่น มีความรอบรู้ด้านโภชนาการ (nutrition literacy) อย่างครอบคลุมมากขึ้น

งานวิจัยดังกล่าวจัดอยู่ในกลุ่มการวิจัยเพื่อสนับสนุนการขับเคลื่อนนโยบาย SDGs ในระดับชาติและภูมิภาค (policy) ธีมสุขภาพและสุขภาวะที่ดีของคนทุกช่วงวัย

งานวิจัยดังกล่าวเกี่ยวข้องกับ
#SDG2 ขจัดความหิวโหย
– (2.1) ยุติความหิวโหยและสร้างหลักประกันให้ทุกคนโดยเฉพาะคนที่ยากจนและอยู่ในภาวะเปราะบาง อันรวมถึงทารก ได้เข้าถึงอาหารที่ปลอดภัย มีอาหารตามหลักโภชนาการ และมีอาหารเพียงพอตลอดทั้งปี ภายในปี 2573
– (2.2) ยุติภาวะทุพโภชนาการทุกรูปแบบ ภายในปี 2573 รวมถึงการบรรลุเป้าประสงค์ที่ตกลงร่วมกันระหว่างประเทศว่าด้วยภาวะแคระแกร็นและผอมแห้งในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี และเน้นความต้องการโภชนาการของหญิงวัยรุ่น หญิงตั้งครรภ์และให้นมบุตร และผู้สูงอายุ ภายในปี 2568
#SDG3 สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี
– (3.4) ลดการตายก่อนวัยอันควรจากโรคไม่ติดต่อให้ลดลงหนึ่งในสาม ผ่านทางการป้องกันและการรักษาโรค และสนับสนุนสุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดี ภายในปี 2573
– (3.c) เพิ่มการใช้เงินสนับสนุนด้านสุขภาพ และการสรรหา การพัฒนา การฝึกฝน และการเก็บรักษากำลังคนด้านสุขภาพในประเทศกำลังพัฒนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศพัฒนาน้อยที่สุดและรัฐกำลังพัฒนาที่เป็นเกาะขนาดเล็ก
– (3.d) เสริมขีดความสามารถสำหรับทุกประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา ในเรื่องการแจ้งเตือนล่วงหน้า การลดความเสี่ยง และการบริหารจัดการความเสี่ยงด้านสุขภาพในระดับประเทศและระดับโลก
#SDG4 การศึกษาที่มีคุณภาพ
– (4.1) สร้างหลักประกันว่าเด็กชายและเด็กหญิงทุกคนสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาที่มีคุณภาพ เท่าเทียม โดยไม่มีค่าใช้จ่าย นำไปสู่ผลลัพธ์ทางการเรียนที่มีประสิทธิผล ภายในปี 2573
– (4.2) สร้างหลักประกันว่าเด็กชายและเด็กหญิงทุกคนเข้าถึงการพัฒนา การดูแล และการจัดการศึกษาระดับก่อนประถมศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัยที่มีคุณภาพ ภายในปี 2573 เพื่อให้เด็กเหล่านั้นมีความพร้อมสำหรับการศึกษาระดับประถมศึกษา

ข้อมูลงานวิจัย: Ivanovitch, K., Keolangsy, S., Homkham, N. Overweight and Obesity Coexist with Thinness among Lao’s Urban Area Adolescents. Journal of Obesity. 2020 (11):1-12.  https://doi.org/10.1155/2020/5610834
ชื่อผู้วิจัย -สังกัด: ผศ.พ.ต.ต.หญิง ดร.คัติยา อีวาโนวิช  สอนมะนี แก้วลังสี และ ดร.นนท์ธิยา หอมขำ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 

Research Brief แนะนำงานวิจัยเชิงลึกของนักวิจัยธรรมศาสตร์ที่สนับสนุนการขับเคลื่อน SDGs โดยกิจกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการสร้างเครือข่ายความร่วมมือด้านวิจัยแบบบูรณาการระดับแนวหน้า เพื่อขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (TU-SDG Research Network)

Author

  • Knowledge Communication | มนุษย์ผู้เชื่อว่า “การสื่อสารสามารถเชื่อมต่อความรู้สึกของกันและกันได้” ไม่ว่าจะเป็นใคร อยู่ที่ไหน หรือเผชิญกับอะไรอยู่ การสื่อสารจะช่วยบอกเล่าเรื่องราวส่งไปให้แก่ผู้อื่นได้รับรู้

Exit mobile version